Posty

Wyświetlanie postów z luty, 2013

Urodziny jeszcze

Niespodziewanie na pierwsze urodziny Nieparyża dostałam prezent. Od nieznanego mi z pozakomputerowego świata czytelnika bloga. Prezent i piękny list. Dziękuję za tę przemyślność - sprawiła wielką radość.  Nadaje za to honorowe obywatelstwo Nieparyża.

Urodziny

Ahoj, piraci.  Dziś Nieparyż kończy rok.  To był miły rok. Mnóstwo nowych książek, kilkoro dobrych i miłych ludzi poznany ch dzięki książkom. Pisanie o czytaniu mnie cieszy. Czytanie o pisaniu też. Czytanie bez pisania również jest dobre - te najważniejsze książki są niewysłowione. Czytam znacznie, znacznie więcej, niż piszę - to się zmieni na korzyść pisania. Mam ambitny plan pisania czę stszego , oczywiście uporządkowania tego, co się tu pokazuje . Po ko ńcz e nia tekstów - kopii roboczych jest prawie tyle, co opublikowanych postów.  Wstawiłabym wierszyk lub obrazek, ale nic mi do głowy nie przychodzi !

Bądź mą Walentynką Tierieszkową!

Obraz
     Walentyna Tierieszkowa była pierwszą kobietą w przestrzeni kosmicznej. Najpierw w kosmos poleciał pies*, później człowiek, następnie kobieta. Pod patronatem kosmonautki Walentyny Tierieszkowej i Walent ego , święt ego od zakochań i silnych umysłowych niedyspozycji, kilka szalonych cytatów i kilka odlotów na orbitę miłości. . Dzień dobry, dziś święty Walenty. Dopiero co świtać poczyna; Młodzieniec snem leży ujęty, A hoża doń puka dziewczyna. Poskoczył kochanek, wdział szaty, Drzwi rozwarł przed swoją jedyną I weszła dziewczyna do chaty, Lecz z chaty nie wyszła dziewczyną.        Piosenkę śpiewa nie sprośny żołnierz czy karczemna dziewka, ale cna Ofelia, to " biedne dziewczę, wyzute z szlachetnej władzy rozumu ", w czwartym akcie Hamleta . Święty Walenty sprawuje nad nią szczególną pieczę: nie tylko się dziewczyna zakochała, ale również oszalała. Wiemy, jak skończyła się ta historia, poni żej znana wa riacja Millais na temat śmierci Ofelii

Przysmak, przedsmak, sam smak

Obraz
Zanim pojawi się (już zaraz) reszta o Kastnerze, perełka na wieczór i zarazem zapowiedź kolejnego posta: Płytki i szczelinki Gdy na spacerze jestem w Londynie, to po chodniku, jak po drabinie chodzę, wyłącznie na płytkach stając.  Wówczas niedźwiedzie, które się czają, by porozgryzać na odrobinki tych, co nastąpią gdzieś na szczelinki, wracają do swych nor lub do klatki, a ja im wtedy mówię: "Niedźwiadki, żaden nie będzie ze mnie pożytek, bo ja przenigdy nie schodzę z płytek". Małym niedźwiadkom już leci ślinka: "Niech no on stanie gdzieś na szczelinkach..." Duże udają, że przypadkowo się umówiły tutaj z bratową, że nie obchodzi ni ociupinkę ich, czy na płytkę, czy na szczelinkę staniesz. Lecz wierzą w to tylko głupki. Bo to jest ważne, gdzie stawiasz stópki. I to jest miłe, tak móc powiedzieć" "Chodzę, po płytkach! Patrzcie, niedźwiedzie!"   

Fajerwerki wyobraźni - Erich Kastner "35 maja"

Obraz
      Dziś tłusty czwartek, a od jutra do p opielcowej ś rody - mięsopust. Jak lepiej uczcić ostatnie dni karnawału, niż przedstawiając książkę tak bardzo karnawałową? Książki Ericha Kastnera powinny być czytane przez tych dorosłych, którzy literaturę dziecięcą traktują pobłażliwie, odmawiając jej artyzmu, głębi i skomplikowania. Lekcją obowiązkową powinno być zwłaszcza 35 maja, albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych . Ożywczy prąd nonsensu i wyobraźni, który płynie przez tę historię, jest częścią literackiego i kulturowego oceanu.          Wszystko zaczyna się 35 maja. W takim szczególnym dniu* zdarzyć się może wiele, zwłaszcza, że jest to czwartek. Bowiem czwartki to dla głównych bohaterów specjalne dni tygodnia. Stryj Rabarbar, stary kawaler, raz w tygodniu odbiera ze szkoły bratanka Konrada i spędzają razem cały dzień. To przywilej dla nich obu: stryj-samotnik raz w tygodniu ma dziecko, Konrad - swawolę i dzień spędzany według przedziwnych reguł.   

Erich Kastner

Obraz
     Dziś było słońce. Jakie to zaskakujące widzieć, że pod chmurami, które są z nami od tak dawna, niebo wcale nie wypłowiało!      Czytam książkę Pożyczalscy idą w świat . To wspaniała opowieść, rozkoszuję się poszczególnymi jej zdaniami! Część druga nie tylko nie jest gorsza od pierwszej, ale świetnie ją dopełnia, gdzie indziej kładąc akcenty, uwydatniając inne cechy bohaterów. Prawdziwi z nich mali robinsonowie! Doskonałe są wszystkie piętra opowieści Norton... Ale o kolejnych częściach przygód niedużych ludzi kiedy indziej. Dziś o Erichu Kastnerze. Napisano o nim wiele, ale ja chcę się podzielić nie tylko sentymentem, jaki mam dla Kastnera, ale moim nieustającym zachwytem.      Miałam o nim napisać dawno temu, już kiedy wiosną w Zamku na wymianie książek wpadła mi w ręce Mania czy Ania . Od Magdy w podarunku dostałam Emila i detektywów oraz 35 maja, albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych . Na odbiór osobisty Latającej klasy jestem umówiona. Zaś Michałka