Paczka do mnie przyszła!

     Dzisiaj w skrzynce pocztowej metalowej było awizo. Powinien nastąpić dzwonek do drzwi i bezpośrednie przekazanie przesyłki, ale dowiedziałam się, iż listów gabarytowych doręczyciele nie noszą w torbach. 

    Tak lubię dostawać paczki. Radości odpakowywania czasem dorównuje uciecha z zawartości. A taki Kafka na przykład nie cierpiał przesyłek. Listy obchodził długo, nieotwarte poszturchiwał ołówkiem, nawet jeżeli z grubsza wiedział, o czym w środku, że żadna bomba strasznej treści w kopercie nie tyka. Rozkładał z zażenowaniem ręce nad tą swoją fobią, jedną z wielu.

     A ktoś, kto pakował mi przesyłkę, zrobił to pieczołowicie. Szary (beżowy) papier z odzysku, bo z zagniotami, zgrabnie zaklejony. Obiecujący gruby kwadrat. Ciężar luby.

A co się wyłania spod szarego papieru? Srebrno-czarna ilustracja na ostatniej stronie okładki. 

W porządku, suspens mnie samą przyprawia już o łomot serca. Oto mój własny egzemplarz W Nieparyżu i gdzie indziej Anny Kamieńskiej z 1967 roku, ilustracje Józefa Wilkonia, wydawnictwo Nasza Księgarnia.

A to już zanurzenie w Wilkoniowy świat (jeżeli zauważyliście "wielowarstwowość" niektórych ilustracji Wilkonia, tutaj artykuł o technice tego artysty)

    Książka pachnie chemicznie. Kartki żółtawe, mocniej na brzegach, eleganckie, druk nierozmazany, jednak recto lekko przebija na verso. Okładka nadal lakierowo lśniąca - książka tkwić musiała w folii, poza tym egzemplarz nieczytany - kartki wciąż dziewiczo ściśnięte. 5,24 zł w największej polskiej księgarni internetowej. O Kamieńskiej pisałam tu i tu. 

Czy wy też lubicie książki w niepraktycznym formacie kwadratu?

   





autor: Anna Kamieńska
tytuł: W Nieparyżu i gdzie indziej
ilustracje: Józef Wilkoń
wydawnictwo: Nasza Księgarnia
rok wydania: 1967